Οι νανοφορείς που κάνουν τη διαφορά
Τα περισσότερα κοινά φάρμακα λαμβάνονται από το στόμα. Από την άλλη, μέχρι σήμερα για πολλούς διαβητικούς, η θεραπευτική οδός περνάει μέσα από μία ένεση. Και αυτό, διότι, το πρόβλημα με τη λήψη ινσουλίνης από το στόμα είναι ότι διασπάται στο στομάχι και δεν δύναται να φτάσει εκεί που χρειάζεται στον οργανισμό.
Ωστόσο, η νέα μορφή του φαρμάκου που παρουσίασαν οι ερευνητές, συνίσταται σε μικροσκοπικούς νανοφορείς στους οποίους ενθυλακώνεται η ινσουλίνη. Τα σωματίδια είναι το 1/10.000 του πλάτους μιας ανθρώπινης τρίχας: Τόσο μικρά που δεν εντοπίζονται ούτε από ένα απλό μικροσκόπιο. Και έχουν μια ειδική επικάλυψη η οποία προστατεύει την ινσουλίνη ώστε να μη διασπάται από στομαχικά οξέα και πεπτικά ένζυμα, μέχρι να φτάσει στον προορισμό της.
Όταν οι νανοφορείς φτάσουν στο συκώτι, η επικάλυψη διασπάται από ένζυμα, τα οποία είναι ενεργά μόνο όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι υψηλά. Αυτό σημαίνει ότι όταν το σάκχαρο στο αίμα είναι υψηλό, υπάρχει ταχεία απελευθέρωση ινσουλίνης. Από την άλλη, όταν το σάκχαρο στο αίμα είναι χαμηλό, δεν απελευθερώνεται ινσουλίνη.