Τα τρένα νέας γενιάς είναι ταχύτερα, ασφαλέστερα και ακριβή. Και ακολουθούν οι κάψουλες μεταφοράς με υπερηχητικές ταχύτητες.
Τα τρένα νέας γενιάς είναι ταχύτερα, ασφαλέστερα και ακριβή. Και ακολουθούν οι κάψουλες μεταφοράς με υπερηχητικές ταχύτητες.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι στο μέλλον οι μετακινήσεις με επίγεια μέσα θα είναι ταχύτερες από τις αερομεταφορές. Σε αρκετές περιπτώσεις και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις αυτό συμβαίνει ήδη: Η μετάβαση π.χ. μεταξύ αρκετών πόλεων στην Κεντρική Ευρώπη, γίνεται σε αισθητά μικρότερο χρόνο αν χρησιμοποιηθούν τα ταχύτατα τρένα νέας γενιάς, ειδικά αν συνυπολογίσουμε τους αυξημένους χρόνους που απαιτούν οι έλεγχοι ασφαλείας στα αεροδρόμια.
Το ίδιο ισχύει εδώ και χρόνια στην Ιαπωνία (γνωστή και ως «κοιτίδα» των ταχύτατων τρένων), όπως και σε ορισμένες άλλες χώρες. Στην Ιαπωνία, παρεμπιπτόντως, η Tokaido Shinkansen Line ετοιμάζεται να λανσάρει ένα νέο τρένο-σφαίρα, που θα είναι ταχύτερο, ασφαλέστερο και πιο «ήσυχο», προκειμένου να αξιοποιηθεί στους θερινούς Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο του 2020.
Το ειδικά σχεδιασμένο σιδηροδρομικό δίκτυο της Ιαπωνίας –όπως και ορισμένα δίκτυα άλλων ασιατικών και ευρωπαϊκών χωρών– επιτρέπει στους συρμούς να ταξιδεύουν με ταχύτητες που προσεγγίζουν τα 300 χλμ./ ώρα. Σε ειδικούς συρμούς μαγνητικής αιώρησης (Maglev) οι ταχύτητες προσεγγίζουν ακόμη και τα 430 χλμ. /ώρα. Προς το παρόν, τις ταχύτητες αυτές απολαμβάνουν οι επιβάτες του περιβόητου Shanghai Maglev που διανύει μια απόσταση 30 χιλιομέτρων, από το αεροδρόμιο της Σαγκάης μέχρι ένα προάστιο της πόλης, μέσα σε μόλις επτά λεπτά.
Το ταχύτερο τρένο μεγάλων αποστάσεων λειτουργεί στην Κίνα και δεν είναι άλλο από το Fuxing Hao («αναζωογόνηση», σε ελεύθερη μετάφραση). Το σούπερ-τρένο της China Railway μειώνει κατά το ήμισυ το ταξίδι μεταξύ Πεκίνου και Σαγκάης, αφού απαιτεί λιγότερες από πέντε ώρες, όταν το συμβατικό τρένο χρειάζεται πάνω από δέκα ώρες. Παρότι δεν χρησιμοποιεί την τεχνολογία μαγνητικής αιώρησης, αγγίζει τα 400 χλμ. /ώρα.
Για να δώσουμε την τάξη μεγέθους, αν φυσικά υπήρχαν οι κατάλληλες υποδομές, αυτό το τρένο θα μπορούσε να διανύσει την απόσταση Αθήνα-Θεσσαλονίκη σε περίπου μία ώρα και δέκα λεπτά. Υποδομές που δεν αρκούν ούτε για να υποστηρίξουν ταχύτητες στην περιοχή των 350 χιλιομέτρων, τις οποίες ήδη αγγίζουν και αρκετοί συρμοί που κινούνται σε ευρωπαϊκό έδαφος, όπως το ιταλικό «κόκκινο βέλος» Frecciarossa, το ισπανικό δίκτυο AVE κ.ά.
Αρκετοί αναλυτές, βέβαια, θεωρούν ότι στο (άμεσο) μέλλον οι ταχύτητες που πιάνουν σήμερα τα επιβατικά τρένα θα μας φαίνονται απελπιστικά αργές. Ακόμη όμως κι αν εξαντληθούν τα όρια των υπαρχουσών τεχνολογιών, πολύ δύσκολα θα σπάσουμε το φράγμα των 600 χλμ. ωριαίως, που έχει επιτευχθεί σε δοκιμαστικές διαδρομές.
Αυτό που χρειάζεται, όπως λένε, είναι μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Και την προσέγγιση αυτή ανέλαβε να σχεδιάσει (αλλά όχι και να υλοποιήσει) ο πολυπράγμων entrepreneur Elon Mask. Ο διαβόητος ιδρυτής της Tesla και της Space X έχει παρουσιάσει εδώ και πέντε χρόνια το Hyperloop, ένα φουτουριστικό concept μεταφοράς επιβατών και εμπορευμάτων που θυμίζει τρένο, αλλά δεν είναι τρένο!
Πρόκειται για κάψουλες που κινούνται μέσα σε γιγαντιαίους σωλήνες χωρίς τριβή (ουσιαστικά αιωρούνται) με αδιανόητες με τα σύγχρονα δεδομένα ταχύτητες, που δυνητικά φτάνουν τα 1.200 χλμ./ώρα – ήτοι την απόσταση Αθήνα-Θεσσαλονίκη σε περίπου 20 λεπτά.
Τα δοκιμαστικά projects που έχουμε δει μέχρι σήμερα απέχουν αρκετά από αυτόν τον ιδεατό στόχο, ενώ έχουν εγείρει αρκετά ζητήματα ασφάλειας και αποτελεσματικότητας. Από την άλλη, οι ουκ ολίγες εταιρείες (όπως η Virgin) που εργάζονται υπό την καθοδήγηση (του οράματος) του Elon Musk, πολύ σύντομα αναμένεται να λανσάρουν τις πρώτες «κάψουλες». Σε πρώτη φάση αναμένεται να δοκιμαστούν σε αρκετές περιοχές του πλανήτη: στην αραβική χερσόνησο, στην Ινδία, στον Καναδά και στις ΗΠΑ. Όχι, προς το παρόν το δρομολόγιο Αθήνα-Θεσσαλονίκη, δεν βρίσκεται στη λίστα…