Για τους μαθητές και τις μαθήτριες του 21ου αιώνα, η ρομποτική αποτελεί έναν διασκεδαστικό τρόπο εισαγωγής στον προγραμματισμό και το STEM, αλλά και πολύτιμη εμπειρία προκειμένου να εξοικειωθούν με τις θετικές επιστήμες «φτιάχνοντας πράγματα».
Για τους μαθητές και τις μαθήτριες του 21ου αιώνα, η ρομποτική αποτελεί έναν διασκεδαστικό τρόπο εισαγωγής στον προγραμματισμό και το STEM, αλλά και πολύτιμη εμπειρία προκειμένου να εξοικειωθούν με τις θετικές επιστήμες «φτιάχνοντας πράγματα».
Είναι ο 21ος αιώνας η εποχή της Ρομποτικής; Από «κομπάρσοι» σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, τα ρομπότ έχουν πλέον κατακτήσει κεντρικό ρόλο στην καθημερινότητά μας.
Τα ρομποτικά παιχνίδια δεν είναι μόνο διασκεδαστικά, αλλά μπορούν να εμπνεύσουν τα παιδιά προκειμένου να ενδιαφερθούν για τις θετικές επιστήμες και την τεχνολογία. Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο «Robotoys: Τα πιο ψαγμένα ρομποτικά παιχνίδια».
Από τη γεωργία και τη βιομηχανία, μέχρι τα ρομπότ που μας προστατεύουν από τις πυρκαγιές, τα ρομπότ νοσοκόμες ή εκείνα που κάνουν τις δουλειές του σπιτιού, είναι ξεκάθαρο ότι η εν λόγω τεχνολογία έχει αλλάξει προς το καλύτερο κάθε πτυχή της ζωής μας στην οποία δηλώνει το «παρών». Δεν θα μπορούσε λοιπόν να απουσιάζει και από τον τομέα της εκπαίδευσης!
«Οι άνθρωποι μαθαίνουν καλύτερα φτιάχνοντας πράγματα» υποστήριζε για δεκαετίες ο θεωρητικός του εποικοδομητισμού και καθηγητής του MIT Media Lab Seymour Papert. Και ως ένας από τους πρωτοπόρους στο τομέα της πληροφορικής, της εκπαίδευσης και της τεχνητής νοημοσύνης, στις αρχές τις δεκαετίας του 1980 σχεδίασε μια γλώσσα προγραμματισμού για παιδιά που μπορούσε να κινητοποιήσει μικρές «χελώνες ρομπότ» προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Τα εκπαιδευτικά ρομποτάκια του Seymour Papert στο εξώφυλλο του βιβλίου του «Mindstorms: Children, Computers, and Powerful Ideas» (1980).
Μαθαίνοντας για το συγκεκριμένο πείραμα του ΜΙΤ, ο τότε διευθύνων σύμβουλος της Lego, σκέφτηκε ότι τα τουβλάκια του θα μπορούσαν να «επωφεληθούν» από την εν λόγω τεχνολογία. Και κάπως έτσι, ως καρπός της συνεργασίας των δύο πλευρών, γεννήθηκε η εκπαιδευτική ρομποτική με στόχο να κάνει τα παιδιά να ενδιαφερθούν για τον προγραμματισμό και το STEM και να εξοικειωθούν με τις θετικές επιστήμες «φτιάχνοντας πράγματα».
Σήμερα, πολλές έρευνες καταδεικνύουν τη σημασία της ρομποτικής στην εκπαίδευση, καθώς παρέχει στους μαθητές τις δεξιότητες που χρειάζονται για να ζήσουν και να σταδιοδρομήσουν σε έναν κόσμο τεχνολογίας και αυτοματισμού.
Για τα παιδιά του 21ου αιώνα, η ρομποτική αποτελεί τον πλέον διασκεδαστικό τρόπο μύησης στην επιστήμη και εισαγωγής σε απλές έννοιες της μηχανικής. Άλλωστε, στην εποχή που ο δισδιάστατος κόσμος του βιβλίου παραχωρεί ολοένα και περισσότερο έδαφος στον πολυδιάστατο χώρο των ηλεκτρονικών υπολογιστών, η έννοια της εκπαίδευσης εξελίσσεται συνεχώς.
Στο πλαίσιο αυτό, ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της εκπαιδευτικής ρομποτικής είναι ότι ζωντανεύει τη διαδικασία της μάθησης, κάνοντάς την πιο διαδραστική – άρα και πιο ελκυστική. Και δεν είναι να απορεί κανείς: Εσείς δεν θα ενδιαφερόσασταν περισσότερο για το μάθημα εφόσον μπορούσατε να συνομιλήσετε με ένα ρομπότ, αντί απλώς να διαβάσετε ένα βιβλίο;
Η Moxie –το κοινωνικό ρομπότ– απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 5-10 ετών. Από την άλλη, ορισμένα πανεπιστήμια χρησιμοποιούν την τεχνολογία των ολογραμμάτων για να αποσπάσουν την προσοχή των φοιτητών τους. Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο «Μάθημα με τον Αϊνστάιν μέσω Ολογράμματος».
Παράλληλα, η ενασχόληση με τη ρομποτική προωθεί τη δημιουργικότητα, τη λογική σκέψη και τη συνεργασία για την επίλυση προβλημάτων. Κι αυτό διότι επιτρέπει στα παιδιά να συμμετέχουν στην κατασκευή, τον προγραμματισμό και τη ρύθμιση των ρομπότ. Καθώς αντιμετωπίζουν διαφορετικές προκλήσεις και εμπόδια, τα παιδιά μαθαίνουν να αναλύουν τις καταστάσεις, να εντοπίζουν την καλύτερη λύση ανά περίπτωση και να προσαρμόζονται στις ανάγκες της στιγμής, ενώ συνεργάζονται μεταξύ τους.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία, αποκτούν στην πράξη γνώσεις για τις φυσικές επιστήμες, την τεχνολογία, τη μηχανική και τα μαθηματικά, ενώ αλληλεπιδρούν και διασκεδάζουν με ρομπότ. Τα παιδιά μαθαίνουν για τις θετικές επιστήμες «φτιάχνοντας πράγματα» και αποκτούν τα απαραίτητα εφόδια προκειμένου να σταδιοδρομήσουν στον 21ο αιώνα, τον αιώνα της Ρομποτικής.