Λόγω της πανδημίας οι πασαρέλες υψηλής ραπτικής με ζωντανό κοινό ακυρώθηκαν. Ο Valentino βρήκε τη λύση «προσκαλώντας» αλγόριθμους μηχανικής μάθησης στο ατελιέ του για την παρουσίαση της κολεξιόν «Άνοιξη 2021».
Λόγω της πανδημίας οι πασαρέλες υψηλής ραπτικής με ζωντανό κοινό ακυρώθηκαν. Ο Valentino βρήκε τη λύση «προσκαλώντας» αλγόριθμους μηχανικής μάθησης στο ατελιέ του για την παρουσίαση της κολεξιόν «Άνοιξη 2021».
Αν και ο χώρος της υψηλής ραπτικής επηρεάστηκε σημαντικά από την πανδημία COVID-19, οι άνθρωποί του δεν έκατσαν με σταυρωμένα χέρια, αλλά αναζήτησαν νέους τρόπους επικοινωνίας με το κοινό τους, μέσω της δημιουργικής αξιοποίησης της τεχνολογίας.
Ένα από τα πλέον δημιουργικά παραδείγματα ήταν η ανοιξιάτικη κολεξιόν του Valentino. Τα ρούχα δημιουργήθηκαν υπό το άγρυπνο μάτι ενός αντισυμβατικού επισκέπτη: καθώς οι μοδίστρες και οι μόδιστροι του οίκου εργάζονταν πυρετωδώς προκειμένου να υλοποιήσουν το όραμα του διευθυντή δημιουργικού Pierpaolo Piccioli, παρατηρούνταν από κάμερες, το υλικό των οποίων μετατράπηκε σε αλγοριθμικές ακολουθίες. Το αποτέλεσμα ήταν μία ψηφιακή πασαρέλα – έργο τέχνης με τον τίτλο «Temporal Code».
Ο «Χρονικός Κώδικας» (Temporal Code) αποτελεί ιδέα του Βρετανού καλλιτέχνη, μουσικού, τραγουδιστή και τραγουδοποιού Robert Del Naja. Ο Del Naja, επίσης γνωστός ως 3D, είναι ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος ηλεκτρονικής μουσικής Massive Attack. Είναι επίσης καλλιτέχνης γκράφιτι, γεγονός που έχει οδηγήσει ορισμένους να υποψιάζονται ότι βρίσκεται πίσω από την μυστηριώδη ταυτότητα του street artist Banksy.
Για την δημιουργία του έργου, ο Del Naja συνεργάστηκε με τον Γερμανό καλλιτέχνη Mario Klingemann που περιγράφει τον εαυτό ως «νευρογράφο» (neurographer) ο οποίος δημιουργεί τέχνη χρησιμοποιώντας τεχνητά νευρωνικά δίκτυα, AI, δεδομένα και κώδικες, όπως ο Picasso χρησιμοποιούσε πινέλα, ο Jackson Pollock το μυστρί, και ο Cartier-Bresson τη φωτογραφική μηχανή του.
Το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους αποδεικνύει ότι όταν η πληροφορική μιμείται τον αργαλειό, μπορεί να δημιουργήσει ένα πολύπλευρο έργο τέχνης.
Η καλλιτεχνική ομάδα επί τρεις μήνες βιντεοσκοπούσε τα βήματα που περιλαμβάνονται στην ανάπτυξη της κολεξιόν και αυτό το υλικό αρχικά έγινε αντικείμενο επεξεργασίας από μία μηχανή που εκτέλεσε μια σειρά αλγορίθμων μηχανικής μάθησης. Στη συνέχεια, το υλικό υποβλήθηκε εκ νέου σε επεξεργασία, από νευρωνικά δίκτυα που «εκπαιδεύτηκαν» από τον Klingemann. Βιντεοσκοπημένες λήψεις κατά τη δημιουργία της νέας συλλογής, πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενό της, δοκιμαστικά και πρόβες πασαρέλας, έγιναν αλγοριθμικές ακολουθίες και στη συνέχεια ένα οπτικοακουστικό έργο τέχνης δημιουργημένο εξ ολοκλήρου από τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ).
Σύμφωνα με τον Piccioli, ο οποίος συνεργάστηκε με τους καλλιτέχνες εκ μέρους του Valentino, η τεχνητή νοημοσύνη κατάφερε να αναδείξει την εξαιρετική τεχνογνωσία όσων εργάζονται στο ατελιέ του Valentino, την επίπονη διαδικασία και το πάθος που είναι απαραίτητο για τη δημιουργία της συλλογής υψηλής ραπτικής του οίκου. «Το έργο διερευνά τη διαδικασία δημιουργίας μίας συλλογής haute couture, παίζοντας με συμμετρίες μεταξύ ανθρώπου και τεχνολογίας. Τα τελετουργικά και οι διεργασίες της υψηλής ραπτικής είναι μια ανύψωση του ανθρώπου. Στο πλαίσιο αυτό, ο χρόνος είναι ένας κώδικας και ένα μάντρα, καθώς ο χρόνος που αφιερώνουν οι μοδίστρες σε ένα ρούχο υψηλής ραπτικής είναι και η πιο πολύτιμη πτυχή της» δήλωσε χαρακτηριστικά.