Σήμερα, η μέθοδος που ακολουθείται για την ανάλυση δειγμάτων ιστού κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, και ενώ οι ασθενείς είναι ακόμη υπό αναισθησία, περιλαμβάνει μία σειρά από βήματα, τα οποία μάλιστα εκτελούνται από άλλους και άλλες ειδικούς: Αφού αφαιρεθεί το δείγμα ιστού από την περιοχή ενδιαφέροντος, καταψύχεται και κόβεται σε πολύ λεπτά τμήματα, τα οποία επιχρωματίζονται ώστε να τονιστούν οι κυτταρικές δομές. Ακολουθεί η εξέτασή τους με μικροσκόπιο από παθολόγο, προκειμένου να αναζητηθούν μη φυσιολογικά κύτταρα και άλλα σημάδια ασθένειας.
Τα ευρήματα κοινοποιούνται στους χειρουργούς παρέχοντας κρίσιμες πληροφορίες που μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις τους. Παραδείγματος χάρη εάν θα αφαιρεθεί περισσότερος ιστός, ποιος τύπος χειρουργικής επέμβασης πρέπει να πραγματοποιηθεί ή εάν θα απαιτηθεί πρόσθετη θεραπεία.
Παρά τα πλεονεκτήματά της, η ανάλυση κατεψυγμένης τομής –όπως ονομάζεται η παραπάνω μέθοδος– έχει αρκετούς περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας διαγνωστικών ανακριβειών. Ως αποτέλεσμα, συνήθως μετά το χειρουργείο διεξάγεται μια πιο ενδελεχής εξέταση του ιστού, με τη χρήση τυπικών ιστοπαθολογικών τεχνικών.